Hz. İmam Muhammed b. Ali (a.s), sekizinci imamın oğludur, en ünlü lakabı Taki’dir. Bazen de Cevad ve ibn-ür Rıza lakabıyla anılır. Hicretin 195. yılında Medine’de dünyaya geldi. Şia rivayetlerine göre hicretin 200. yılında, Abbasi halifesi olan Mu’tasım’ın tahrikiyle İmamın kendi hanımı olan Me’mun’un kızı vasıtasıyla zehirlenip şehit edildi ve Kazimiye’de büyük babası olan yedinci imamın türbesinin yanında defnedildi.
Değerli babasından sonra Allah’ın emri ve önceki imamların bildirmeleri üzerine imamet makamına ulaştı. Babası şehit olurken kendisi Medine’de idi. Me’mun’un emriyle hilafet merkezi olan Bağdat’a getirildi. Zahirde birçok ilgi ve muhabbet gösterdiler. Hatta Me’mun, kızını imamla evlendirip, imamı Bağdat’ta kalmaya mecbur etti. Bu vesileyle imamı içten ve dıştan gözaltına aldı.
Bir süre sonra imam (a.s) Me’mun’dan izin alarak Medine’ye döndü ve Me’mun ölünceye kadar Medine’de kaldı. Me’mun’dan sonra Mu’tasım hilafeti ele geçirince, tekrar imamı (a.s) Bağdat’a çağırttı ve orada gözaltında bulundurdu. Daha sonra Mu’tasım’ın tahriki üzerine İmam, hanımı tarafından zehirlenip şehit edildi.[1]
——————————————————————————–
[1]- İrşad- Müfid, s.297. Usul-u Kafi, c.1, s.492-497. Delail-ul İmame, s.201-209. Menakıb-ı İbn-i Şehraşub, c.4, s.377-399. Fusul-ul Mühimme, s.247-258. Tezkiret-ül Havas, s.358.
