Sırrına agâh almadığımız şeyi anlamamız mümkün mü?
İdrakine varmadığımız bir işten sonuç almamızın imkânı var mı?  
Elbet ki yok..
Bunun içindirki şikâyetlerimiz bitmiyor, gözyaşlarımız dinmiyor.

Sıradan birisi olmayanların ve sıradan ölümleri tatmayanların dünyasına dahil olmak her kişinin kolaylıkla girebeleceği bir durum değildir.

Hayatında ve mamatında pis kokular gelenlerin bunu başarabilecek gücü de yoktur zaten.
Kurban ibadeti de böyle bir şeydir.

Kurbanlık edilen hayvanın eksik yanı olmayacak, belli şartlara uygun olacak adanan şey adanılana layık olacak.

Kurban edenle edilenin bir bütünlük içinde birbirini tamamlaması gerekiyor.
Yoksa ne kurban ne de kurbanı adayının bundan bir sonuç alması zaten mümkün olmayacaktır.
 
Bu yolun izinde kolaycılık yoktur, oturduğun yerde yücelere ermenin imkânı yoktur. Çetin imtihanların kıskacından kurtulabilenler, canlarını sadece birkere o da değer olarak cennet karşılığında Allah’a satanların ikinci bir kez canlarını satmalarının imkânı yoktur.

Sen artık Allah’a satılmışsın onunsun, sahibin ve malikin odur. Pazar malı olmaktan çıkmışsın.

İbrahim’i İbrahim, İsmail’i İsmail yapan da budur. Tevhid peygamberi, put kıran İbrahim’in, ahir çağlarında kavuştuğu biricik oğlu İsmail’le yaşadığı anıyı bu idrake varmak için yaşatıyoruz.

Hz. İbrahim, rüyasında oğlu İsmail'i kurban kesmeye memur kılınır. Hz. İbrahim bu ilahi emri oğlu İsmail’e açınca, İsmail de büyük bir teslimiyet içinde “babacığım ilahi emri yerine getir” dedi.

Allah’ın Hz. İbrahim’de ve biricik oğlu İsmail’de görmek istediği şey işte bu sarsılmaz kulluktu. Bu kulluğu da onlarda gördü.  

Yasaşın canını birkere satanlara, kula kulluktan kendilerini azad edenlere.
Zamanın İbraihleri’ne ve İsmail’lerine selam olsun, kurbanlarınız kabul ve makbul olsun..