Kerbela vakasının vuku bulduğu gün olan Muharrem ayının 10.gününün adı Aşura’dır. O gün şehitler şahı Hz.Hüseyin’in (s.a) mübarek başı gövdesinden ayrılarak Kerbela çölünün kızgın kumlarına düşmüş,yarenleri kılıçtan geçirilmiş, Peygamber hanedanı kadınlar esir edilmiştir.

 

Aşura, sadece bir takvim günü değildir. Sadece belirli bir günde anılıp sonra unutulacak bir olay da değildir. Kerbela bize evrensel bir mesaj vermiştir. O evrensel mesajın özü Hz.Hüseyin’in “Zillet bizden uzaktır” sözünde yatar. Zilletten uzak olmak ırkı, rengi, dili hatta dini her ne olursa olsunher şeyden önce “insan olmayı” gerektirir. Dolayısıyla Hz.Hüseyin ve Ehl-i Beyt bütün insanlığın asgari müştereği, ortak değeridir. Ne mutlu bizlere ki, bu gün bu alanda, hiçbir ayrım yapmadan hep bir arada Hz. Hüseyin’i anmak ve anlamak, O’na olan sevgimizi, bağlılığımızı paylaşmak için toplanmış bulunmaktayız.

 

Aşura, İslam’ın güzelliklerle tebliğ edilişinin, en büyük acıyla, elemle bir kez daha tebliğidir. Aşura,  İslam’ın en ulvi değerlerle donatmak istediği insanın meziyetlerinin, Hz.Hüseyin (s.a) şahsında somut tecellisidir.

 

Aşura, zalimlere ve mazlumlara sonsuza dek sürecek evrensel mesajların verildiği gündür.Aşura, zalimlere saltanatın, makam ve mevkilerin esiri, maddenin ve nefsinin kölesi olanların uğrayacağı akıbeti, o gün kazandıklarını zannetseler bile, Allah’ın huzurunda ve insanlığın vicdanında sonsuza dek kaybettiklerini göstermiştir.

 

Aşura, mazlumlara inandıkları değerleri hayatları pahasına onurla korumanın, bu yolda bütün dünyevi varlıklarını feda etmenin, zulüm karşısında o gün kaybetseler bile Allah’ın huzurunda ve insanlığın vicdanında sonsuza dek kazananların kendileri olduğunu göstermiştir.

 

Bu duruş, “Hüseyni Duruş”tur. “Hüseyni Duruş”, hayatın ilkesidir. Bizi safımızı seçmemize, ya Hüseyin’in (sa.) safında ya da Yezid’in safında yer almaya zorlamaktadır.Yaşadığımız hayat seçtiğimiz bu safa göre değer kazanacaktır.

 

Vahiy evinin Ehl-i Beyt’in ahlak ve ahkamıyla beslenmeyenler Aşura’nın mesajını idrakten yoksun olurlar. Onların Allah adına, din adına yaptıkları her şey, tıpkı Hz. Hüseyin’in mübarek başını din adına Kerbela’nın kızgın kumlarına düşürmeleri gibidir. Onlar gerçekte, Allah’ın adını anarak Allah’a isyan edenlerdir.

 

Yeni Kerbelalar yaşamamak ancak ve ancak vahiy evinin Ehl-i Beyt mensuplarının İslam anlayışından beslenmekle mümkündür.

 

Kerbela’nın mesajını idrakten yoksun olup Yezid’in safını seçenler, bu gün de ellerinde Kur’an dillerinde “Allahu Akbar” nidasıyla,  masum insanların kafasını kesmekte, ciğerini söküp yemektedirler. Yezid’in askeri olduklarını söylemekten çekinmeyen bu azgın güruh Hz.Hüseyin’in (s.a) “Dininiz yoksa bari özgür insan olun” mesajını algılamaktan da uzaktır.

 

Ne mutlu bizlere ki; Ahmet Yesevi’lerin, Hacı BektaşıVeli’lerin, Mevlana’ların, Yunus Emre’lerin, Pir sultan Abdal’larınEhl-i Beyt aşkıyla yoğurduğu, barış ve kardeşliği nakış nakış işlediği necip milletimiz, safını Hz.Hüseyin’den (s.a) yana seçmiştir.

 

Bedir’den Çanakkale’ye, Çanakkale’den günümüze bütün şehitlerimize selam olsun.